اقدامات درمانی در کودکان با تاخیر زبانی

اقدامات درمانی:

به عقیده روبرت سان و ویسمر(۱۹۹۹) اقدامات آسیب شناسان گفتاروزبان در مورد کودکان مبتلا به تاخیر زبانی نه تنها شامل بهبود مهارت های زبانی می شود بلکه در جهت افزایش مهارت های اجتماعی و کاهش استرس والدین نیز عمل می کند

ریا پائول (۲۰۰۰) عقیده دارد که در کودکان مبتلا به تاخیر زبانی که هیچگونه ریسک فاکتوری برای ابتلا به اختلال رشدی زبان و نارساخوانی ندارند؛ بهتر است درمان با آموزش دادن تکنیک های تسهیل زبانی به والدین انجام شود. دیگر محققان نیز اینگونه آموزش را به آموزش مستقیم ترجیح داده اند.

توصیه های اولیه به درمانگران برای آموزش های خانواده محور برای تسهیل زبان:

• با کمک خانواده یک ارزیابی جامع از وضعیت زبانی کودک به دست آورید.
• برای آموزش به خانواده، با هم اجرا کردن تکنیک ها و آزمون و خطای والدین با نظارت شما وقت صرف کنید.
• فعالیت های مورد علاقه کودک را بیابید.
• در ایجاد محیط طبیعی و غیرساختمند بکوشید.

تکنیک های تسهیل زبان:

نمونه هایی تکنیک های تسهیل زبانی که جهت بهبود مهارت های زبانی به والدین کودکان مبتلا به تاخیر گفتار و زبان آموزش داده می شود به شرح زیر است.

با خود حرف زدن:

توصیف فعالیت های خودمان حین بازی موازی با کودک. این کار هماهنگی روشنی بین عملکرد ها و کودک برقرار می کند.از این طریق به کودک نشان می دهیم که زبان می تواند کارهای ما را توضیح دهد

صحبت موازی:

صحبت کردن درباره اعمال کودک. در این تکنیک صحبت در مورد خود را برای کودک امکان پذیر میسازیم. در حقیقت چیزی شبیه به یک گزارش لحظه به لحظه یک رویداد ورزشی. این شیوه برای کودکانی که اصلا در محیط کلینیک صحبت نمی کنند مفید است

تقلید:

به احتمال بسیار زیاد اگر گفته ای کودک را تقلید کنیم او هم مجددا تقلید می کند. مسلما هر چه کمیت گفتار کودک افزایش یابد فرصت بیشتری در زمینه تمرین ساختار های نحوی و واجشناختی بوجود می آید.

بسط دهی:

در این تکنیک ما آنچه را که کودک بیان میکند با اضافه کردن ساخت های معنایی و نشانه های دستوری به زبان بیانی قابل قبول تبدیل کرده و تکرار می کنیم. پژوهشگران بیان میکنند که احتمالا کودک بخش هایی از گفته اصلاح شده را تکرار می کند

تجزیه و ترکیب:

می توانیم ساخت های نحوی را تجزیه کرده و در نهایت به شکل یک جمله ترکیب کنیم. نمونه ای از تجزیه و ترکیب را مرور می کنیم؛«بله؛سگ در خانه است. خانه. در خانه است. در خانه. سگ در خانه است. سگ. سگ در خانه است. با انجام این تکنیک کودک متوجه می شود که ساخت های معنایی چگونه با هم ترکیب می شوند و ساخت های نحوی پیچیده را می سازند

منبع:

Paul R. Language disorders from infancy through adolescence: Assessment & intervention. Elsevier Health Sciences; 2007

گرد آورنده: پریناز توکل