نوروفیدبک در چه اختلالاتی کاربرد دارد؟
22 ژوئن 2019
مهارت‌های زبانی و یادگیری خواندن
31 جولای 2019

لجبازی کودکان

Rate this post

کلیدواژه‌ها :لجبازی/توجه/هیجان

عوامل لجبازی در کودکان:

از عوامل لجبازی کودکان می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

۱)نوع توجه والدین

 چهار دسته توجه وجود دارد :

       •توجه کافی نمی کنند.

  • توجه مشروط می کنند.( اگر این کار را بکنی دختر- پسر خوبی هستی)
  • توجه منفی دارند ( مثل داد زدن)
  • توجه زیاد می  کنند.

۲) ناکامی

۳)سرزنش زیاد کودکان

۴) انعطاف ناپذیری والدین در برابر خطاهای کودک

۵)طبیعت کودک :

به نظر می رسد طبیعت کودک بین ۱ تا ۳ سالگی او را تحریک می کند که خودش تصمیم بگیرد و در مقابل هر فشاری از جانب دیگران مقاومت کند.

۶)وادار کردن کودک به شتابزدگی در کارها :

اگر فرصت کافی به کودک برای انجام  کارها ندهند ، این امر باعث عصبانیت کودک شده  و به تدریج لجبازی توسعه می یابد.

۷)خستگی ، گرسنگی و بیماری های جسمانی

۸) یکنواختی در برنامه زندگی 

راهکارهای مقابله با لجبازی :

  • پذیرش خطاهای کودک

  • مشخص کردن دقیق انتظاراتمان از کودک

  • به کار بردن کلمات و جملات مناسب در محاوره ( مثلا نباید گفته شود : آدمی که می خواهد این کار را بکند باید این طوری …. عمل کند.)

  • گذاشتن چند راه انتخاب برای انجام امور درخواستی

  • حفظ ثبات هیجانی از طرف والدین : در شرایطی که کودک لجبازی می کند در هیجانات و حالت چهره والدین تغییراتی ایجاد می شود. در این شرایط کودک به هدفش که برهم زدن ارامش و ثبات است رسیده و تقویت می شود.

  • شنونده خوبی برای بچه ها باشیم و فرصت حرف زدن به آنها بدهیم.

  • کاهش سطح مداخله والدین در امور بچه ها

  • توجه مناسب به رفتارهای مثبت دانش آموز

  • آموزش مهارت حل مسئله

  • شناسایی نکات استرس آور زندگی کودک و از بین بردن آنها

  • از وادار کردن کودک به تعجیل در کارها اجتناب کنید.

  • موقع غذا خوردن بدون اینکه به او اصرار کنید بگذارید خودش غذایش را بخورد و موقعی که غذای او تمام شد بگذارید هروقت که مایل است از سرسفره بلند شود و کنار برود.

  • حمام کردن کودک را کمی زودتر شروع کنید که فرصت آب بازی داشته باشد.

  • موقعی که وقت خوابیدن یا رفتن به گردش یا برگشت به منزل است در حالی که با کودک درباره مطالب جالب و شیرین صحبت می کنید او را هدایت نمایید.

  • اجازه ندهید کودک به خود آسیب برسانید.

  • در حضور کودک خود را پدر و مادر ناموفقی خطاب نکنید.

منابع:

۱.اسپاک ، بنیامین. تغذیه و تربیت کودک. ترجمه مصطفی مدنی. انتشارات زوار

۲٫دکتر عظیمی ، سیروس . روانشناسی کودک. انتشارات دهخدا

۳٫گروه پزشکان در بهداشت و تربیت کودک. بیایید مادر نمونه باشیم. ترجمه محمد حسین کمپانیه.انتشارات بدر

۴٫ونینگ ، کنت.چگونه کودکان را با خود همراه کنیم؟.مهدی تهرانی دوست.مترجم.تهران.انتشارات سنا

۵٫انجمن روانپزشکی آمریکا. راهنمای تشخخیصی و آماری اختلالات روانی . محمدرضا نیکخو و همکاران و مترجمان. تهران.انتشارات سخن.

یوسف لویه.مجید.جزوه های منتشر نشده.مرکز خدمات مشاوره ای آرامش