نشانه های خطر در رشد گفتار و زبان

رشد زبانی کودکان مراحل مختلفی دارد. کودکان تقریبا در یک سالگی اولین کلمه را می گویند. اگرچه برخی کودکان در ۸ ماهگی یا برخی دیر تر و حدود ۱۶ ماهگی اولین کلمات را شروع می کنند و این مرحله به عنوان شروع گفتار در نظر گرفته می شود. در مرحله ی تک کلمه کودک می تواند از واژه ها برای تکرار کردن، نامیدن، پرسش، تقاضا کردن، سلام کردن، اعتراض کردن و صدا زدن استفاده کند.

در مراحل رشد کودک علائمی وجود دارد که با مشاهده ی آن ها بهتر است با یک آسیب شناس گفتار و زبان متخصص در این زمینه مشورت نمایید. علائم خطر در سنین مختلف به شرح زیر است:

تولد تا ۶ ماهگی:

-به صداها واکنش نشان نمیدهد.

 ۴ تا ۶ ماهگی :

-وقتی با کودک صحبت می کنید، به صورتتان نگاه نمی کند.

۶ تا ۱۲ ماهگی:

-قان و قون نمی کند.

-زیاد گریه میکند.

۱۲ تا ۱۸ ماهگی:

-کودک حتی یک کلمه هم صحبت نمی کند.

-کودک، اجتماعی نیست.

۱۸ تا ۲۴ ماهگی:

-کودک از دستورات ساده پیروی نمی کند.

-برای برقراری ارتباط، از ژست بیشتر از بیان کلمه استفاده می کند.(در این سن معمولا انتظار می رود کودک ۵۰ واژه ی بیانی داشته باشد.)

۲ تا ۳ سالگی:

-گفتار کودک واضح نیست. (در این سن معمولا ۵۰ تا ۷۵ درصد گفتار کودکان قابل فهم است)

-کودک نمی تواند دو کلمه را کنار هم بگذارد و بگوید.

-واژگان بیانی او محدود است.  و نام چیز ها یا کارهای درخواستی خود را نمی گوید. (در این سن معمولا کودکان ۱۰۰ تا ۲۰۰ واژه ی بیانی دارند.)

۳ تا ۴ سالگی:

-گفتار کودک غیرقابل فهم است.

-جملات او کمتر از ۴ کلمه دارند.

-اشیاء معمول و رایج را نام نمی برد.

-سوالات ساده با استفاده از کلمات پرسشی “کی؟”، “چی؟”، “کِی؟”، “کجا؟”، “چرا؟” نمی پرسد.

۴ تا ۵ سالگی:

-کودک نمی تواند جملات کامل بسازد و آن ها را بیان کند.

-کودک نمی تواند از دستورات اطرافیان پیروی کند.

-گفتار کودک واضح نیست.

-یک داستان در حد ۴ الی ۵ پاراگراف را با ترتیب درست بازگو نمی کند.

۵ تا ۶ سالگی:

-از فعل های زمان گذشته و آینده به درستی استفاده نمی کند.

-گفتار واضح و از لحاظ اجتماعی کاربردی نیست.

-به راحتی با بزرگسالان و سایر کودکان ارتباط برقرار نمی کند.

-جملات را با جزئیات دستوری زیاد و صحیح به کار نمی برد.