معرفی برنامه لیدکامب
1 نوامبر 2020
چگونه می توانیم بر رفتارهای مثبت کودک خود تمرکز کنیم؟
4 دسامبر 2020

کاهش توجه طلبی

Rate this post

تایید و توجه طلبی برای کودکان امری طبیعی است اما زمانی مشکل آفرین می شود که به طور دائمی رخ دهد و کودک در همه حال و همه وقت دنبال توجه طلبی باشد. بسیاری از کودکان از یک مشکل جزئی فاجعه درست می کنند تا توجه و همدردی بزرگسالان را جلب نمایند. توجه افراطی به توجه طلبی کودک باعث می شود تا کودک کنترل زندگی را به دست بگیرد. بسیاری از کودکان برای جلب توجه به بدرفتاری رو می‌آورند. دلیل عمده بدرفتاری کودکان کم سن و سال توجه طلبی است که می‌تواند زمینه مشکلات تربیتی را در دوره نوجوانی یا دوره های دیگر فراهم آورد.

 چه میزان از توجه به کودک باعث توجه طلبی افراطی او خواهد شد؟

این کار به شما بستگی دارد. قاعده بر این است که کودکان تا حدی توجه طلبی خواهند کرد که شما توان تحمل آن را دارید. شما باید بین توجه طلبی کودک خود و میزان تحمل تان تعادل ایجاد کنید. اجازه ندهید که توجه طلبی عادی کودک به توجه طلبی افراطی تبدیل شود. وقتی توجه کافی به کودکان نمی شود آنها به داد و بیداد کردن / قشقرق راه انداختن / کتک کاری و سایر رفتارهای آزارنده متوسل می شوند. آنها فکر می‌کنند که اگر از طریق کارهای خوب نمی توانند توجه شما را به خود جلب کنند پس باید از بدرفتاری این کار را انجام دهند .

۳ نوع توجه وجود دارد :

توجه مثبت

توجه منفی

بی توجهی

وقتی به خاطر رفتار خوب و شایسته به فرزندان خود توجه می نمایید در واقع توجه به مثبت آنها می کنید. سعی کنید توجه خود را به رفتارهای خوب کودکان متمرکز نمایید. توجه مثبت را می توان از طریق تشویق کلامی / بغل کردن کودک / تحسین کردن و نوازش کردن به کودک نشان داد. توجه مثبت رفتار خوب و شایسته کودک را افزایش می دهد.

 وقتی به خاطر سوء رفتار کودک او را مورد توجه قرار می دهید در واقع به او توجه منفی می کنید. توجه منفی اصولاً زمانی که شما ناراحت و عصبانی هستید صورت می گیرد. در این مواقع از طریق تهدید و موعظه کودک را مورد توجه منفی قرار می‌دهید. توجه منفی تنبیه نیست بلکه نوعی پاداش است. توجه منفی به کودک سوء رفتار او را از بین نمی برد بلکه باعث افزایش آن میشود . توجه منفی به کودکان یاد میدهد که چطور می‌توانند پدر و مادر خود را به بازی بگیرند و توجه آنها را به خود جلب کنند. توجه منفی شیوه نق زدن و آزار و اذیت کردن را به کودکان یاد میدهد. ما این رفتار را زمانی به کودکانمان یاد میدهیم که رفتار خوب و شایسته آنها را مورد توجه قرار نمی دهیم و صرفاً زمانیکه سوءرفتار داشته باشند به آنها توجه می‌کنیم. وقتی به رفتار منفی کودک توجه می کنید و رفتار مثبت او را نادیده می گیرید در واقع به کودک خود می آموزید که به طریق منفی جلب توجه کنند و در نتیجه کودک شما در آینده برای جلب توجه به سوء رفتار خواهد پرداخت.

اجازه ندهید سوءرفتار زمینه ظهور و بروز پیدا کند. هر وقت کودک تان رفتار خوبی داشت آن را مورد توجه قرار دهید .

همیشه دنبال رفتار خوب کودکان خود باشید. هرقدر به این رفتارها بیشتر توجه کنید بیشتر آنها را خواهید یافت و در آینده نیز رفتار خوب زیادی از کودک تان خواهید دید. هر کسی می تواند یک سوء رفتار را در کودک خود بیابد. این کار را تغییر دهید و به آنها زمانی توجه کنید که رفتار خوبی از خود نشان می دهند. این کار آسانی نیست و نیازمند تمرین است.

 شیوه نادیده گرفتن سوء رفتار کودکان

 وقتی سوء رفتار کودکان را نادیده می گیرید در واقع نسبت به آن از خود بی توجهی نشان می دهید. از آنجا که توجه به یک رفتار برای کودک نوعی پاداش به حساب می آید بی توجهی به آن هم در واقع یک نوع تنبیه موثر است. بی توجهی به سوء رفتار می‌تواند باعث تضعیف آن شود. بعضی از  والدین باور کردن این موضوع را سخت می دانند. آنها فکر می‌کنند اگر کودک بدرفتاری کرد باید تنبیه شود. این فکر درستی نیست بلکه نادیده گرفتن خواسته کودک در زمینه توجه طلبی بهترین راه اصلاح رفتار اوست. وقتی به طور مرتب توجه طلبی افراطی کودک را نادیده بگیرید در واقع به او یاد می دهید که این کار به هیچ عنوان پاداشی در پی ندارد. هدایت کودک را فراموش نکنید. راههای مناسب جلب توجه را به او بیاموزید. بگویید به بدرفتاری های او برای جلب توجه توجهی نخواهد شد و اگر به دنبال جلب توجه است باید از راه‌های مناسب این کار را انجام دهد.

اگر به خاطر بدرفتاری کودک عصبانی شوید یا اجازه دهید که کودک شما را دیوانه کند در این صورت بازنده خواهید بود ، کودک به خواسته خود که همان توجه منفی است رسیده است . اگر احساس می‌کنید که دارید عصبانی می میشوید کمی قدم بزنید و آرام بگیرید. اما اگر تسلیم شوید کودک را به خواسته خود که همان توجه طلبی افراطی است رسانیده اید و او در برابر بد رفتاری پاداش دریافت کرده است.