اختلالات ارتباطی در کودکان

استفاده مؤثر و مناسب از زبان برای برقراری ارتباط با جهان پیرامون برای هر فرد یک امر حیاتی است.رشد و تکامل زبان و گفتار کودکان تأثیر عمیقی روی سایر جنبه های رشد آنان دارد.توانائی زبانی و کلامی مناسب کودک باعث رشد او در زمینه بازی، ارتباط با همسالان، پیشرفت تحصیلی، تکامل رفتاری و هیجانی او می گردد چنانچه کودکان در زبان، گفتار و ارتباط اجتماعی دچار اختلال باشند در دسته کودکان مبتلا به اختلالات ارتباطی قرار می‌گیرند

اختلالات گفتاری:

علل اختلالات گفتاری ممکن است ناشی از رشد و یا اکتسابی باشد. در نوع اکتسابی ، ابتدا رشد زبان عادی است اما به دنبال یک اختلال مانند آنسفالیت یا ضربه به سر و… دچار اشکال می شود.اختلالات گفتاری شامل :اختلالات تلفظی و تولیدی؛ اختلال روانی گفتار(لکنت)

اختلالات زبانی :

توانایی بیان کردن خودشان به شیوه متناسب با سن و سطح رشد را ندارند به طور مثال : استفاده از جملات کوتاه و با ساختار محدود؛ استفاده از واژگان کم و غلط؛ ترتیب کلمات در جملاتشان اشتباه است مثلا استفاده نادرست از زمان افعال (من دیروز پارک میروم) . این کودکان خطاهای زیادی در دستور زبان و گرامر دارند مثل نقص در به کار بردن افعال و ضمایر، حذف ضمیر، حذف فعل کمکی و …

اختلالات ارتباط اجتماعی :

در زمینه استفاده اجتماعی از ارتباط کلامی و فیر کلامی مشکل دارند به طور مثال : مشکل در تنظیم رفتارشان در موقعیت های مختلف اجتماعی (رفتارشان در گروه دوستان با گروه رسمی تفاوتی ندارد)؛ مشکل در رعایت نوبت گیری هنگام صحبت کردن؛ مشکل در درک معانی مبهم (شوخی و استعاره).

اختلالات ارتباطی در کودکان یا به عبارتی اختلالات گفتاری و زبانی در کودکان قبل از سن مدرسه ، جزء شایع ترین اختلالات تکاملی هستند.

درمان کلیه اختلالات گفتاری ،زبانی و اجتماعی توسط آسیب شناس گفتار و زبان(گفتاردرمانگر) می باشد.

تشخیص به موقع و درمان مناسب این کودکان با توجه به شیوع و گستردگی این اختلالات کمک بسیار مؤثری به آینده کودک و خانواده وی می نماید و مداخله زودهنگام و دریافت خدمات گفتاردرمانی از اختلالات خواندن و نوشتن در سنین مدرسه در این دسته از کودکان جلوگیری میکند