مراحل سخن گفتن در کودکان طبیعی و کم شنوا

مراحل سخن گفتن در کودکان طبیعی و هم چنین کودکانی که از ابزار های شنیداری و مداخله زود هنگام بهره می برند

مرحله اول:شنیدن(صدا در اطرافمان هست)

کودکان شنوا قبل از تولد از اصوات محیط آگاهی دارند.حتی نوزادان کوچک نیز به اصوات ناگهانی واکنش نشان می دهند.پس از آن ،آنها یاد میگیرند که صداهای خاص را به وقایعی که به صورت روزمره رخ می دهد،مرتبط کنند.ودر نهایت تفاوت بین صداهای جدید و آشنا را شناسایی می کنند این موارد در کودکانی که از ابزار های شنیداری استفاده میکنند هم مصداق دارد.

مرحله دوم:آگاهی(صدا به ما کمک میکند تا جهان را سازمان دهی کنیم.در این مرحله کودکان از صدا لذت میبرند)

کوکان از همان ابتدا ی تولد به چهره و صدای والدینشان پاسخ می دهند.والدین با صحبت با کودکان روابط عاطفی را ایجاد میکنند و بدین طریق به کودکشان می آموزند که همه چیز روبه راه است.کودکان در این مرحله لحن صدا را درک میکنند اما درکی از محتوای کلام ندارند.

مرحله سوم:توجه(به اصوات جالب و جذاب بیشتر واکنش نشان می دهند.قواعد اولیه حفظ نوبت در مکالمه را نشان میدهند)

جذابیت چهره ها و اصوات به کودکان کمک می کند تا زمان طولانی تری به موضوع مور نظر توجه کند.شروع انجام بازی هایی که کودکان در آن حفظ نوبت را به شیوه های مختلف یا بگیرند بسیار موثر است.صداها و موسیقی های جذاب به کودکان کمک میکند تا توجه خود را برای مدت طولانی تری حفظ کنند.برای درک بهتر روی اشیا و موارد مختلف بیشتر متمرکز می شود نگاه میکند و گوش می دهد.

مرحله چهارم:شنوایی(ظهور مکالمه دو طرفه و بازشناسی صداهای آشنا)

بز%D