رفتار والدین با کودک دارای اختلال …

در مطلب قبل در مورد تاثیر رفتار و برخورد والدین با کودکان دارای اختلالات مختلف بحثی را مطرح کردیم و اکنون می خواهیم در ادامه به چند اختلال  بصورت جزیی تر بپردازیم . امروز می خواهیم به کودکان دارای اختلالات جسمانی و نحوه برخورد والدین با آنها بپردازیم.

والدین بدانند که :

ممکن است این کودکان نیاز داشته باشند که در تمام دوران رشدشان با آنها به طور ویژه رفتار شود.اما نکته حایز اهمیت این است که باید تا جایی که می شود مثل بقیه کودکان با او رفتار شود بویژه از طرف پدر و مادر. فرصت یادگیری و تعامل با سایر کودکان باید از سن پایین شروع شود حتی برای کودکانی که نقص شدید دارند, آنها هم می توانند شاد و اجتماعی باشند.کنار آمدن با وضعیت کودک توسط والدین نکته ی قابل توجهی می باشد. تمام وقت والدین نباید صرف حمایت بیش از حد و یا دور نگه داشتن کودک از دیگران شود بلکه باید به تغییرات مهم و رو به جلو پرداخته شود. یک زندگی تقریبا عادی می تواند در انتظار بسیاری از کودکان دارای اختلال جسمی و والدین شان باشد. البته برخی ناتوانی ها چنان شدید هستند که به مراقبت تمام وقت احتیاج خواهند داشت.متخصصین مراقبت بهداشتی عقیده دارند مداخله کارشناسان باید از سن پایین آغاز شود.والدین باید سعی کنند تمام اعضای خانواده را از همان ابتدا در موضوع دخالت دهند. البته والدین نباید خواهران و برادران دیگر را فراموش کنند ,آنها هم نیازمند توجه هستند. بنابراین باید اوقات خاصی برای گذراندن با هر یک از کودکان ترتیب داده شود. به یاد داشته باشیم که مسئول برقراری توازن عاطفی در خانواده والدین می باشند.

پریسا خادم ( آسیب شناس گفتار و زبان )

علیرضا صالح پور ( آسیب شناس گفتار و زبان – کارشناس ارشد مشاوره خانواده )