لکنت پیشرفته

افراد با لکنت پیشرفته معمولا نوجوانان بزرگتر یا بزرگسالانی هستند که سال های زیادی است لکنت می کنند. الگوی لکنت آن ها شامل قفل، تکرار و کشیده گویی می باشد که معمولا همراه با تنش، تقلا، رفتارهای رهایی و اجتناب است. گاهی اجتناب از موقعیت های اجتماعی رخ می دهد و گاهی اجتناب از کلمات می باشد که فرد از جانشینی استفاده می نماید. غالبا این افراد، پیش بینی های منفی در مورد موقعیت های گفتاری و واکنش شنونده ها دارند.

گاهی اوقات لکنت آن ها به یک فاکتور مهم در زندگیشان تبدیل می شود و به ناچار حرفه و شغلی را انتخاب می کنند که از سطح توانایی های آن ها پایین تر است. بزرگسالان با لکنت پیشرفته، گاهی ترفیع های شغلی را قبول نمی کنند اگر نیاز به صحبت کردن، بیشتر از وضعیت فعلی آن ها باشد. اغلب نیز تمایلی به شرکت در بحث های گروهی، جلسات تیمی و مکالمات ندارند. از طرف دیگر، برخی افراد به دنبال درمان هستند تا بتوانند در مواجهه با تقاضاهای گفتاری وضعیت شغلی بهتر، روان تر صحبت کنند.

به علت الگوهای پیچیده ی لکنت پیشرفته شامل رفتارها، احساسات و شناخت ها، درمانی موثر است که همه ی این جنبه ها را هدف قرار دهد. این الگوها عمیقا در مغز حک شده اند و درمان باید فشرده و طولانی مدت باشد. به علاوه دوره ی حفظ و نگهداری روانی ایجاد شده نیز بسیار حائز اهمیت است که باید با افزایش فاصله ی ملاقات های کلینیکی اجرا شود.

هدف نهایی برای درمان افراد با لکنت پیشرفته، روانی گفتار در همه ی موقعیت ها یا به عبارت دیگر، گفتار طبیعی با ناروانی های طبیعی آن می باشد. همه ی افراد با لکنت پیشرفته به این سطح از روانی دست پیدا نمی کنند. درمان موفق باید به این افراد کمک کند که در صورت بروز لکنت خفیف و باقیمانده آرام باشند، آن را بپذیرند، از صحبت کردن اجتناب نکنند و به خوبی ارتباط برقرار نمایند.